Πατζάρι

Το πατζάρι ή κοκκινογούλι καλλιεργείται για τις σαρκώδεις γογγυλόριζες του (πλούσιες σε υδατάνθρακες) και τα φύλλα του, τα οποία καταναλώνονται ως βραστή σαλάτα. Στην ελληνική αγορά υπάρχουν διάφορew ποικιλίες πατζαριού με πιο γνωστή την ποικιλία Detroit, που δίνει πρώιμα στρογγυλά πατζάρια με ομοιόμορφο κόκκινο χρώμα.

Το πατζάρι καλλιεργείται με απευθείας σπορά από τις αρχές της Άνοιξης μέχρι τις αρχές του Καλοκαιριού για να δώσει συγκομιδή μετά από 3-4 μήνες.Για την βλάστηση του σπόρου απαιτούνται θερμοκρασίες από 10 έως 30 βαθμούς Κελσίου, με κατώτερη θερμοκρασία τους 5 βαθμούς και ανώτερη του 35 βαθμούς Κελσίου. Το πατζάρι χρειάζεται αμμώδες έδαφος, ελαφρύ και καλά αποστραγγιζόμενο.

Η σπορά του μπορεί να γίνει όλο το χρόνο, εκτός από τους πολύ ζεστούς μήνες του καλοκαιριού και τις περιόδους με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ο σπόρος ανάλογα με την θερμοκρασία του εδάφους βλαστάνει μετά από 8-15 ημέρες. Όταν τα φυτά αποκτήσουν 3-4 φύλλα γίνεται αραίωμα. Το πατζάρι παρουσιάζει σχετικά υψηλές ανάγκες σε νερό ιδιαίτερα κατά τις θερμές και ξηρές περιόδους, χωρίς υπερβολές.