Η μελιτζάνα είναι ποώδες, πολυετές φυτό με πολλές γνωστές εγχώριες ποικιλίες, οι κυριότερες από τις οποίες είναι του Λαγκαδά με τους ωοειδείς και μακριούς καρπούς βάρους 150 περίπου γραμμαρίων, χρώματος σκούρου μωβ, η τσακώνικη μελιτζάνα Λεωνιδίου (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης από το 1996), με μακριούς καρπούς 120-150 γραμμαρίων μωβ χρώματος, και η Σύρου, μία πρώιμη ποικιλία με τους μεγαλύτερους καρπούς που φτάνουν και τα 300 γραμμάρια. Είναι χοντροί και στρογγυλοί ή σχήματος αχλαδιού και το χρώμα τους είναι σκούρο μωβ.
Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-32 C., σε βάθος: 0,5 εκατ. Αποστάσεις φύτευσης: 50-60 εκατ. στη σειρά και 90 εκατ. ανάμεσα στις σειρές.Τα πρώτα φυτά εμφανίζονται μέσα σε 5-13 ημέρες και η μεταφύτευση γίνεται συνήθως (ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες ανάπτυξης) μετά από 40-55 ημέρες. Η ωρίμανση: επιτυγχάνεται μετά από 50-80 ημέρες, ανάλογα με την ποικιλία.
Για κάθε 4-5 φυτά μελιτζάνας θα πρέπει να έχουμε ένα φυτό βασιλικό που θα βοηθήσει στην γονιμοποίηση των φυτών μας. Η καλλιέργεια των μελιτζανών είναι παρόμοια με των πιπεριών. Οι μελιτζάνες δεν θέλουν κρύο (δεν κάνουν φρούτα κάτω από τους 21 C. βαθμούς), αλλά δίνουν πολλή παραγωγή κάτω από την πολλή ζέστη. Τη μελιτζάνα πρέπει να την ποτίζουμε τακτικά. Όσο περισσότερο νερό δέχεται, τόσο πιο γλυκούς καρπούς θα δώσει. Ο καρπός πρέπει να μαζεύεται όταν ακόμα είναι τρυφερός και σφικτός και τον κόβουμε με λίγο κοτσάνι για να διατηρηθεί περισσότερο διάστημα. Αποφύγετε την καλλιέργεια μελιτζανών σε έδαφος που προηγουμένως είχαν καλλιεργηθεί ντομάτες, πατάτες, πιπεριές και ειδικά μελιτζάνες τα τελευταία 3 χρόνια.
Καλλιεργείται με φασόλια, αμάραντο, κατιφέ, βασιλικό. Τα φασόλια προστατεύουν από το σκαθάρι της πατάτας και ο αμάραντος από τα επιβλαβή έντομα.