Οι τριανταφυλλιές και τα μυστικά τους

Οι ποικιλίες της τριανταφυλλιάς, οι οποίες είναι κυρίως υβρίδια, με πλούσιο χρωματολόγιο, ανάλογα με τη μορφή και τη χρήση τους, διακρίνονται σε θαμνώδεις, αναρριχητικές, δενδρώδεις με κορμό περίπου ένα μέτρο, μίνι δενδρώδεις με κορμό 50-60 εκ., νάνες και πολυανθείς. Τις θαμνώδεις ποικιλίες τις φυτεύουμε, συνήθως κατά ομάδες για να δημιουργήσουμε εντυπωσιακές διακοσμητικές συνθέσεις, τις αναρριχώμενες κοντά σε τοίχους, πέργκολες ή φράχτες, τις νάνες σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες, ενώ για τις δενδρώδεις προτιμάμε μεμονωμένες, αλλά ηλιόλουστες θέσεις στον κήπο μας.

Η καλύτερη εποχή για να φυτέψετε τις τριανταφυλλιές σας είναι ο Χειμώνας, από το Νοέμβριο έως τον Μάρτιο και το ιδανικό κλίμα για να ανθίσουν και να ευδοκιμήσουν είναι το δικό μας Μεσογειακό κλίμα, λόγω ήλιου, υγρασίας και θερμοκρασίας. Η τριανταφυλλιά πολλαπλασιάζεται με σπόρο, με μοσχεύματα και με εμβολιασμό (μπόλιασμα). Ο πολλαπλασιασμός με σπόρο χρησιμοποιείται κυρίως για την δημιουργία νέων ποικιλιών, ενώ το μπόλιασμα προτιμάται στο εμπόριο ανθέων. Ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος, ιδανικός για τριανταφυλλιές σε κήπους, βεράντες κ.λπ

Έδαφος

Το κατάλληλο για την τριανταφυλλιά έδαφος είναι μέσης σύστασης, πλούσιο σε οργανική ύλη, καλά στραγγιζόμενο και με ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο ΡΗ (5,5 – 7).  Εδάφη πολύ αμμώδη και όξινα ή ασβεστώδη δεν συνιστώνται. Πριν τη φύτευση το έδαφος θα πρέπει να οργωθεί βαθειά για καλό αερισμό και στράγγιση και να εμπλουτιστεί με οργανική ύλη (καλά χωνεμένη κοπριά, κομπόστα ή χούμο) για καλύτερα αποτελέσματα. 

Ο λάκκος φύτευσης πρέπει να έχει βάθος 20-25 εκ.  Πριν φυτέψετε, κλαδέψτε τις κατεστραμμένες ρίζες του φυτού και απομακρύνετε τους κατεστραμμένους βλαστούς, αν υπάρχουν. Μία μέρα πριν τη φύτευση, βρέξτε τη μπάλα χώματος γύρω από τη ρίζα του φυτού ή αν φυτέψετε γυμνόριζα φυτά, βυθίστε τη ρίζα τους σε νερό για 24 ώρες, ώστε να έχουν την απαραίτητη υγρασία κατά τη φύτευση. Αν φυτέψετε περισσότερες από μία τριανταφυλλιές αφήστε αποστάσεις 40-60 εκ. μεταξύ των φυτών.

 Η παραγωγή ανθέων αρχίζει συνήθως 3 – 5 μήνες μετά τη φύτευση. 

Πότισμα

Το πότισμα πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά, κυρίως κατά τον πρώτο μήνα μετά τη φύτευση και να αποφεύγεται η χρήση υφάλμυρου ή υποβαθμισμένου νερού. Η άρδευση γίνεται στο ρίζωμα, ομοιόμορφα, προσέχοντας να μην ραντίζουμε τα φύλλα του φυτού για την αποφυγή ηλιακών εγκαυμάτων. Η τριανταφυλλιά έχει αυξημένες ανάγκες σε νερό στο στάδιο της ανθοφορίας και λιγότερες στο στάδιο της συγκομιδής και του κλαδέματος όπου και περιορίζουμε το πότισμα.

Λίπανση

Συνιστάται ενσωμάτωση Φωσφόρου και τύρφης στο έδαφος πριν τη φύτευση ή κατά την εμφάνιση των πρώτων φύλλων, ενώ το Άζωτο, το Kάλιο, ο Σίδηρος και το Mαγνήσιο να εφαρμόζονται περιοδικά κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών. Σε περίπτωση που το νερό άρδευσης περιέχει πολλά άλατα δεν λιπαίνουμε. Προσθέτουμε μόνο κοπριά και ποτίζουμε σε πιο τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης, ένα καλό επιφανειακό σκάλισμα 4-5 φορές το χρόνο, θα βοηθήσει πολύ στην ανάπτυξη και την ανθοφορία της τριανταφυλλιάς σας.

Κλάδεμα

Η τριανταφυλλιά απαιτεί οπωσδήποτε κλάδεμα κάθε χρόνο, προς το τέλος του Χειμώνα. Αν δεν κλαδευτεί υπάρχει κίνδυνος ξυλοποίησης των βλαστών της και μείωσης της ανθοφορίας της. Ανανεώστε λοιπόν την τριανταφυλλιά σας με ένα αυστηρό κλάδεμα, αφαιρώντας λαίγμαργα, ξερούς άγριους και ασθενικούς βλαστούς ή όσους έχουν κατεύθυνση προς το κέντρο του φυτού.  Κλαδέψτε με προσοχή τις ποικιλίες που ανθίζουν μια φορά το χρόνο (δεν κόβουμε τους νεαρούς βλαστούς γιατί σταματά η ανθοφορία) και τις αναρριχώμενες (κλαδεύουμε τους δευτερεύοντες βλαστούς, αφήνοντας άθικτο τον κεντρικό). Το τακτικό κορφολόγημα, δηλαδή ο καθαρισμός του φυτού από τα ώριμα άνθη, παρατείνει πολύ την ανθοφορία.

Εχθροί - Ασθένειες

Ένας από τους πιο σοβαρούς εχθρούς της τριανταφυλλιάς είναι ο τετράνυχος, που προκαλεί καστανοκίτρινες κηλίδες στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Επίσης, οι αφίδες (μελίγκρες), οι οποίες προσβάλλουν τα τρυφερά μέρη του φυτού (βλαστούς και φύλλα) και προκαλούν μαρασμό και αναδίπλωση των φύλλων, αλλά και των μπουμπουκιών., ανθοφόρους οφθαλμούς). Επίσης η τριανταφυλλιά μπορεί να προσβληθεί από θρίπες, ψώρα και νηματώδεις.

Από μυκητολογικές ασθένειες, η πιο συχνή στις τριανταφυλλιές είναι το ωίδιο, το οποίο προκαλείται κυρίως από το πότισμα των φύλλων και γίνεται αντιληπτό από ένα χαρακτηριστικό υπόλευκο υπόστρωμα, σαν χνούδι που παρατηρείται στα φύλλα, στα μπουμπούκια και στους βλαστούς. Άλλες ασθένειες που προσβάλλουν την τριανταφυλλιά είναι ο περονόσπορος, η μαύρη κηλίδα, ο βοτρύτης, το βερτιτσίλιο και η σκωρίαση.

Και μία συμβουλή:  Για να προστατέψετε την τριανταφυλλιά σας από τους χειμερινούς παγετούς, καλύψτε το έδαφος, γύρω από τις ρίζες της τριανταφυλλιάς σας, με φλοιό πεύκου ή βότσαλα.